در تاریخ دیرپای ایران، سرزمین بحرین همیشه پایگاه جنبش‌های رهایی‌بخش و حق‌طلبانه بوده و صحنه‌های باشکوهی از نبردهای میهنی، از جنبش ابوسعید گناوه‌ای (سده‌ی سوم هجری) تا خیزش علیه استعمار پرتغالی‌ها (سده‌ی دهم هجری)، را شاهد بوده است. اما دویست سال است که، در پی تضعیف و تجزیه‌ی ایران، این سرزمین در معرض یورش مشترک قدرت‌های استعماری بیگانه و خودکامگان دست‌نشانده‌ی منطقه قرار گرفته است. در این مدت جنبش‌هایی در بحرین شکل گرفت که هر چند همگی به ظاهر سرکوب شده‌اند اما به‌سان شعله‌ای زیر خاکستر بازماندند، به گونه‌ای که تجزیه‌ی برنامه‌ریزی‌شده‌ی بحرین از ایران در چهل سال پیش و جدا ساختن باشندگانِ بحرین از سرزمین مادری هم نتوانست مانع تلاشِ آنان برای دستیابی به آرمان‌های‌شان شود.
ادامه مطلب ...